Het Timmerholt: vooral op tijd eten.

En relaxen, natuurlijk. Omdat mijn lief over een maand vertrekt naar Thailand, voor twee maanden (!) had ik een klein presentje voor mijn chikkie. Een weekeind een huisje in Drenthe. Lekker burgerlijk, maar wel knus. Met het totootje van zusje zijn we erheen getuft, hebben erg lekker gerielext en vooral veel gepraat over “hoe nu”. En natuurlijk met regelmaat eten, vanwege die novonorm.”Hoe gaat alles er straks uitzien, nu ik diabetes heb”. Ik kan me op weinig anders meer concentreren. “Regelmaat” is de kern. En dat is moeilijk voor me. Dat weet iedereen om me heen. Ik kan dat dus ook niet alleen, regelmatig gaan leven, ik heb daarvoor hulp nodig. Geen psyciater ofzo, hoor, maar gewoon iemand in de buurt die me wat rust kan geven. Natuurlijk is dat Michelle.

Maar regelmaat en een paar keer per maand dat pokke-eind Antwerpen-Nijmegen met de trein is ook moeilijk. Vooral in combinatie met mijn drukke werk, gaat me dat opbreken. Hell, dat doet het nu al, zónder diabetes trek ik het nauwelijks.