De mythe van het opsplitsen van content en stijl

In mijn overdenkingen van het YUI grids systeem probeerde ik uit te leggen waarom ik “om” was. Waarom ik niet langer zo puristisch was als het ging om het uitsplitsen van stijl (CSS) en content (HTML). Jeff Croft legt het heel veel beter uit dan ik: > Use Web Standards because of the great benefits you get from them. Don’t use Web Standards because Jeffrey Zeldman told you to. Where Web Standards and other best practices don’t provide great benefits, find solutions that do.Ofwel, volg de webstandaarden. Maar doe dat, omdat ze voordelen bieden, niet omdat ze in een Heilig Geschrift zijn opgenomen.

Overigens zal een YUI-grids-systeem volledig valideren, is het uitermate toegankelijk (voor visueel benadeelden enzovoort) enzovoort. Het punt van kritiek is enkel dat gebruik gemaakt wordt van> […] non-semantic (and semi-visual) class names, some examples of which are span-4, pull-2, and prepend-6.

Inmiddels ben ik al verschillende sites aan het bouwen op YUI en probeer ik het in een aantal andere grote projecten als basis in te zetten voor alle sites in die projecten. Zo heb ik een eerste, heel ruwe versie van een Theme voor Drupal online gezet. <div style="margin-top: 10px; height: 15px;" class="zemanta-pixie"></div>