DM stith - Pity Dance. mijmerflamenco.
Ergens gedurende de week luister ik altijd naar de stream van Duyster. Zondagavond tussen 22.00 en 00.00 komt het er helaas nooit van. Iedere week ontdek ik mindstends één nieuwe “die moet ik hebben” album. Ik schaf ze meestal meteen aan. Deze week springt Pity Dance van DM Stith ertussenuit. Met flamenco-achtige gitaarbegeleiding, vreemde, maar goedgeplaatste electronica en een heerlijk zachte folkstem wederom een prachtige plaat om bij weg te dromen. Momenteel dus mijn favoriete uit-het-raam-staren-naar-de-opgaande-zon-plaat.