Yolanthe en Wesley leren ons belangrijke lessen over privacy

Okay, Yolanthe en Wesley zijn zogenaamde publieke figuren. Hun privacy, is door hun deels zelfgekozen status, minder goed beschermd dan die van “gewone mensen” (Bij gebrek aan een betere term, sorry).

Maar wat in deze garagetapes duidelijk en uitermate helder is aangetoond, is dat in de praktijk onze privacy niet is gewaarborgd. In Theorie ook niet.

Heel in het kort: Yolanthe en Jan maakten bekend niet langer bij elkaar te zijn. Waarschijnlijk, maar niet noodzakelijk een gevolg van beelden waarop Yolanthe en een voetballer Wesley, zoenend te zien waren. Het belangrijkste detail hierin, is, volgens mij, dat de beelden gemaakt zijn door beveiligingscamera’s. Geen door de staat, politie of andere overheid beheerde, maar commerciële camera’s. Deze dienen, zo is de regel, voor het opnemen van mogelijke strafbare feiten zodat later mogelijke daders van inbraken, aanrandingen, (voetbal)vandalisme en andere strafbare feiten kunnen worden teruggevonden, en makkelijker berecht. Prima, volgens velen. “Meer boeven vangen is goed” is de gangbare idee. En ook de mijne. Maar niet tegen elke prijs. Wat dit detail namelijk aantoont, is dat we schijnbaar geen enkele redelijke garantie hebben dat de beelden van die camera’s goed en gedegen beschermd zijn. Ofwel: dat niet zomaar iedereen erbij kan of ze kan krijgen. Ook geeft dit aan dat “als je niks verkeerd doet, maakt het ook niets uit” volledig fout is. De scharrels op de beelden deden niks verkeerd. Althans, volgens de wet, of volgens de gangbare regels. Toch zijn ze waarschijnlijk beiden zeer beschadigd. Ofwel: Privacy is altijd belangrijk, vooral voor mensen die geen terroristen, criminelen of kwaadwillenden zijn. En verder toont dit aan dat de media in haar drang naar kijkcijfers privacy met de voeten treed. Maar dat is niets nieuws en daartegen zal zeker door de betrokkenen worden geprocedeert en zeer waarschijnlijk zal RTL hiervoor op zijn flikker krijgen. (Letterlijk, in het geval RTL-boulevard).

De eerste twee punten zijn dus van belang: niemand kan ons garanderen dat beelden van beveiligingscamera’s met eenzelfde gevoeligheid en discretie behandeld worden als, bijvoorbeeld bankgegevens. En nogmaals hebben we een concreet argument te pakken waaruit helder blijkt dat privacybescherming vooral voor mensen “die niks fout doen” van groot belang is.